Een nationaal park is altijd de moeite om doorheen te wandelen, zeker als het park de hele westhoek van Bali beslaat. Alleen jammer dat het weer niet mee wou. In een uurtje reden we doorheen het park, met mooie zichten op Guning Kelatakan ( alweer een vulkanische berg), hier en daar een stukje dichte jungel en massa's apen. Maar we hadden geen zin in nog meer regen dus reden we door. Van de rijstvelden, de specerijen plantages en de bananen- en fruitboomgaarden onderweg zagen we niet veel. Weggedoken onder onze poncho's probeerden we onze rugzak en kleren zo droog mogelijk te houden. Na 3 uur rijden doorheen de striemende regen konden we wel een koffie gebruiken om onze handen aan op te warmen en een lunch met extra chilli en sambal warmde de rest wel op. Ook de weg Pujangan waterfalls lieten we voor wat hij was ( we zagen al genoeg water) en ook de Bunut Bolong ( een gigantische ficus boom in de vorm van een tunnel waardoor je heen kan rijden) lieten we links liggen want dat betekende een extra ommetoer van 10 km doorheen de regen.
Met een verdoofd gat en stijve spieren kwamen we diezelfde dag nog terug naar Sanur, waar we hetzelfde hotel namen en blij waren onze bagage terug te krijgen : een rugzak vol droge kleren, toiletgerief, nagelschaartjes, boeken en onze frezeby. Wat een luxe en hoe hard hadden we ze gemist !
Ongelooflijk maar waar, de volgende dag scheen de zon dus vonden we dat het tijd werd dat we het strand van Sanur eens gingen checken ( we hebben hier al zo lang gelogeerd maar hebben het strand nog nooit bezocht, althans overdag niet). Lekker bruinen, een beetje zwemmen, frezeby spelen, golfjes kijken... mmm daz pas vakantie !
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten