Pemuteran

Na 8 dagen nattigheid ( regen en zeewater) reden we in 1 trok door naar het westen van Bali. Niet dat dat zo ver is ( want Bali is een scheet groot) maar op een scooterje in de plensende regen is zo'n afstand meer als genoeg. We stopten in Pemuteran, schrokken ons een bult van de hotelprijzen maar vonden toch een goed kamertje. Op het eerste gezicht toch ! De ramen konden nauwelijks dicht ( en sommige niet open) en het slot viel van de deur zodat het een beetje moeilijk was om de kamer veilig achter te laten maar met onze survival skills vonden we overal een oplossing voor. We aten in een stalletje langs de weg waar twee slungels nasi goreng brauwden, maar we amuzeerden ons en twas ongelooflijk lekker. De lekkerste nasi die ik op heel Bali at. De volgende dag boekten we een duik naar Palau Menjangan, een onbewoond eiland dat deel uitmaakt van het Bali Nationaal Park. De hotpot voor duikers in Bali. Het duikschooltje dat (als enigste in Permuteran) in handen was van Balinezen maakten een mooie prijs en ook onze instructeur viel super mee. We namen de boot langs de mangrove wouden naar het eiland en maakten er twee duiken. Een eerste waar vooral de grote koralen in het oog sprongen. En een tweede waar je dichter tegen de muur ( een drop off zoals dat heet ) moesten duiken om ten volle van de kleurrijke koraaltjes en tropische vissen te genieten. Nog een grappig detail. De duitse duikscholen aten onder de middag hun lunch uit tuperware boterhammendozen en dronken bier. Wij moesten het stellen met water en mie goreng uit een schoendoos ! Hilarisch.
We probeerden een dagje te genieten van de zon en gingen zonnebaden op het zwarte strand maar lang hielden we dat niet vol. Veel te heet ! Na 10 minuten droop het zweet van je af, dus zochten we verfrissing voor de kust waar een articifieel rif gebouwd was. De stalen constructies onder water werden onder stroom gezet waardoor het koraal blijkbaar sneller groeiden en mooie plekjes opleverde om te snorkelen. Ideaal als je dreigt weg te smelten op het strand !