Katmandu ziet er helemaal anders uit in het daglicht. Het lijkt helemaal niet op een hoofdstad zoals wij die kennen. Het lijkt eerder een gigantisch dorp. De bochtige straatjes en smalle steegjes vol stof zijn net niet breed genoeg om 2 auto's naast elkaar door te laten en worden bijna opgeslokt door kraampjes, overvolle winkeltjes met souveniers en trekkingsmateriaal, en rood en geel versierde tempeltjes. Overal rijden matchbox taxis toeterend tussen de horden mensen, honden, brommers en wolken uitlaatgassen. Een uurtje slenteren door Thamel levert je een pijnlijke keel en hoofdpijn op. We verhuizen van hotel, eentje met goedkopere kamers en een mooi dakterras vol bloemen. Vroeger zou je van hieruit Mount Everest moeten kunnen zien. Tegenwoordig is er echter te veel smog. We zullen moeten wachten tot de trekking om van de bergen te genieten.
Rondleiding in Katmandu
We zijn nog maar een paar uur in Nepal en we ontmoeten Phil, onze vaste buur op Dour festival. Een geflipte Franse kramer met magic mushroom drankjes om uren te kunnen doorgaan en grappig klinkend Engels. Hij neemt ons op sleeptouw en neemt ons mee naar de leukste en lekkerste restaurants, leert ons de Do's and Don'ts en introduceert ons in zijn vriendenkring: jonge en oude Franse rakkers, Nepalese mafketels, plaatselijke maffia en lokale rocksterren. Welkom in Katmandu ! We spelen tot een gat in de nacht jeu de boules, drinken Pastis en roken charas. Het leven is hier mooi !
zaterdag 18 december 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten