Na een bezoek aan een informatiepunt rond trekkingen en de nodige aankopen ( Hoezo... pillen om je drinkwater te zuiveren ? En hoogteziekte is echt dodelijk ? ) nemen we de bus naar het beginpunt van onze trekking : Besi Sahar. De beloofde microbus in het reisbureau lijkt helemaal niet op de veelbelovende foto's en blijkt een oude roestige lokale bus te zijn waar soms veel te veel volk op zit. De bedelende kinderen in het busstation zijn verdomd hardnekkig en kampen zich minuten lang vast aan mijn been. Het is moeilijk niet te plooien voor hun medelijwekkende blikken en klaagzangen.
Volgens de Lonely Planet zou er een weg aangelegd zijn tot halfweg Besi Sahar maar daar is weinig van te merken. De weg is hobbelig, stoffig en bochtig en we komen slechts moeizaam vooruit. We arriveren net voor het donker en nemen een kamer recht tegenover de plek waar de bus tot stilstand komt. We willen een bed ! We zijn moe en willen morgenvroeg fris zijn om onze trekking te starten : een tocht van gemiddeld 16 tot 20 dagen, rond een bergketen, de Annapurna's. De top van de hoogste berg, de Annapurna I, is 8091m hoog en is een van de hoogste passen ( 5416m ) waar je overheen kan zonder te klimmen. Het kan warm zijn. Het kan bitterkoud zijn. Het kan regenen, sneeuwen, hard waaien en -25° worden. Dat beloofd !
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten