Hoewel Siem Reap niet meteen de leukste stad is, hebben we hier toch flink gelachen. De stadskern zelf is niet groter dan een paar straten vol restaurants, cafeetjes en massagesalons. Nu gingen we op een avond es lekker dinneren en wordt het 2 kruispunten grote centrum afgesloten. Geblokkeerd door 3 gepanserde flikkenwagens, 2 zwaantjes ( flikken op moto's welteverstaan ) en een hoop security peten in uniform. Een hilarisch zicht. Alle brommers en tuktuks werden uit het straatbeeld geruimd en toeristen werden verboden om over te steken. Een paar Indi"ers in peperdure sarons en chinezen in plastron werden onder bewapende burgerwachten naar een restaurant geleid terwijl de tafel ernaast verbaasde toeristen in hawaihemdjes en op flipflops het schuim van hun goedkope angkorbier van hun lippen wreven. Blijkbaar was ik de enige die de hilariteit van deze situatie inzag want ik was de enige die bulderde van het lachen. Oeps ;-)
Nog meer hilariteit toen we bij het bezoeken van de tempels in Angor een plaatselijke 'band' hoorden spelen. Voor het podium, waar de muziekanten op neerzaten, stond een schaaltje met geld, met daarnaast een paar kunstbenen duidelijk in het zicht geparkeerd. Een goed gevonden en grappige truc om medelijden te wekken. Te vergelijken met een bedelende vrouw die, met haar baby op de arm, luidkeels hoest en proest, een neep in de billen van haar kind geeft om het te laten huilen en vervolgens de zuigfles leegdrinkt met de boodschap dat ze geen geld heeft om haar kind te voeden. Voor sommige mensen zijn alle middelen goed om je geld uit de zakken te halen. Iets wat ongelooflijk op mijn lachspieren werkt. Pas later viel mijn oog op de missende armen en benen van de verbouwereerde muzikanten ! Mijn excuzes kwamen helaas te laat.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten