Kratie

In Kratie gaat alles razend snel. We blijven maar 1 dag. Het eerste hotel die we binnenlopen is raak. We checken in, huren in 1 beweging een moto, bezoeken binnen het uur een tempel en gaat zoetwaterdolfijnen spotten in de Mekong. Superleuk. Iedereen zat muisstil en met ingehouden adem naar het water te turen op zoek naar een rimpeling in het water, een vin of een dolfijnensnoet. Onze bootman was de andere bootjes te slim af en leidde ons naar een paar plekken tussen het riet waar we, inderdaad, dolfijnen zagen. s' Avonds reden we terug en genoten van een prachtige zonsondergang boven de machtige Mekong. Wat een dag !

Van Siem Reap naar Kompong Cham

Eens je je weg vindt tussen de vele staatsbussen, privebussen, minivans, minibussen, pick ups, tuktuks, mototaxis en ossenwagens en eens je weet voor welke trip je best welk transportmiddel kiest, lijkt reizen in Cambodia kinderspel. Maar je leert pas door ervaring ! Dus... namen we een privebus van Siem Reap naar Kompong Cham, een ongelooflijk gat ergens langs de Mekong waar je de enigste en de grootste brug over de Mekong vindt. Deze honderden meters brede bruine stroom ziet er met zijn kolkende stroomversnellingen vreemd en gevaarlijk uit. Er hangt een vreemde sfeer op de promenade langs de rivier. Een rivier vol verhalen en een donkere geschiedenis. Langs de brede weg staat verlaten loodsen, duffe hotels met muren vol vocht en betonschimmel en in sommige hotels worden kamers niet verhuurd per nacht maar per uur. Aan de receptie vind je sigarettenm bier en wisky. De trapgang wordt versierd met posters van blote vrouwen met veel te dikke borsten en condoomautomaten. Op straa hangen groepjes mannen rond de theestalletjes. Hier kan je beter niet logeren !
Gelukkig vinden we aan de andere kant van de brug een duurder en beter hotel. Met de moto verkennen we het platteland, bezoeken we tempels ( alweer ) en rijden we door rubberplantages. Het is leuk om het echte Cambodia en het leven op het platteland te leren kennen, maar na 2 dagen houden we het voor bekeken en reizen we verder. Deze keer boeken we een tourbus naar Kratie.

Siem Reap

Hoewel Siem Reap niet meteen de leukste stad is, hebben we hier toch flink gelachen. De stadskern zelf is niet groter dan een paar straten vol restaurants, cafeetjes en massagesalons. Nu gingen we op een avond es lekker dinneren en wordt het 2 kruispunten grote centrum afgesloten. Geblokkeerd door 3 gepanserde flikkenwagens, 2 zwaantjes ( flikken op moto's welteverstaan ) en een hoop security peten in uniform. Een hilarisch zicht. Alle brommers en tuktuks werden uit het straatbeeld geruimd en toeristen werden verboden om over te steken. Een paar Indi"ers in peperdure sarons en chinezen in plastron werden onder bewapende burgerwachten naar een restaurant geleid terwijl de tafel ernaast verbaasde toeristen in hawaihemdjes en op flipflops het schuim van hun goedkope angkorbier van hun lippen wreven. Blijkbaar was ik de enige die de hilariteit van deze situatie inzag want ik was de enige die bulderde van het lachen. Oeps ;-)
Nog meer hilariteit toen we bij het bezoeken van de tempels in Angor een plaatselijke 'band' hoorden spelen. Voor het podium, waar de muziekanten op neerzaten, stond een schaaltje met geld, met daarnaast een paar kunstbenen duidelijk in het zicht geparkeerd. Een goed gevonden en grappige truc om medelijden te wekken. Te vergelijken met een bedelende vrouw die, met haar baby op de arm, luidkeels hoest en proest, een neep in de billen van haar kind geeft om het te laten huilen en vervolgens de zuigfles leegdrinkt met de boodschap dat ze geen geld heeft om haar kind te voeden. Voor sommige mensen zijn alle middelen goed om je geld uit de zakken te halen. Iets wat ongelooflijk op mijn lachspieren werkt. Pas later viel mijn oog op de missende armen en benen van de verbouwereerde muzikanten ! Mijn excuzes kwamen helaas te laat.