Van Munnar naar Kasargot

Munnar verlaten was een moeilijke beslissing. We verlieten de krapperige koele berglucht die ons hoofd en lijf gezond deed voelen voor de stoffige en hete lucht op perrons, treins en bussen. Alsof je ademt met een plastik zak over je hoofd. Maar de bestemming was het waard ! Evensals de 6 uur durende stop in Kochin waar we de trein namen naar Kasargot. 6 uur wachten in overhitte internetcafe's waar een electriciteitspanne de laatste druppel vocht uit mijn lijf perstte. Om nadien de rest van de tijd te slijten in hotels ( indische restaurants ) tijdens het slurpen van theetjes en cola's. Gelukkig konden we ook deze keer in de hoogste bedjes van de sleeper slapen en kwamen we fris en monter aan in Kasargot. Dat we in een moslingebeid aankwamen was nauwelijks te ontkennen. Vlees bij de vleet. Gesluierde vrouwen en op iedere straathoek een moskee. Olli had hier al es een maand verbleven in een huurhuisje middenin een cocosplantage en een paar meter van een verlaten strand, een prachtig blauwe zee en twee lagoons langs elke kant van het strand. Wat wil je nog meer !??
Dag 1 was de zaligheid zelve. Een mooie wandeling op het strand, een frisse duik, een hartverwarmende babbel met de lokale mensen die in het cocosbos wonen ( mijn eerste echte contact met indische vrouwen ! ), shoppen in het dorpje ( een paar winkels, restaurants en EEN MOSKEE langs de weg ) en Olli die omhelsd werd door een paar oude vrienden... Niets dan positiefs. We vonden er zelfs een waterkoker zodat we onze eigen thee en koffie konden maken bij vers fruit en boterhammen met Nutella. Een ontbijt zoals ik het zelfs in belgie niet heb !
Dag 2 verdween de lach van mijn gezicht. Dit is niet de plek voor een strandvakantie, een rustig einde van de reis, met een boek in het warme zand en af en toe een duik. Dagelijks lopen hier Indische toeristen op het strand op zoek naar vlees. Seks en bloot is hier zowiezo een taboe en zeker voor moslims. Dag 2 werd mijn gezicht een grimas omdat ik me zelfs niet meer veilig voelde voor ons huisje. Na schooltijd liep het strand vol " geinteresseerden". Om maar te zwijgen van de zatte volwassenen die ons volgden tot aan onze deurdrempel. Voor we besloten dat alle Indiers perverse viespeuken zijn pakten we onze zakken naar betere oorden... een vertrouwd plekje... Gokarna !!