Gokarna

Tja... twordt een beetje saai he :-) Een stralende zon, eb en vloed, grote en kleine golven, van nieuwe naar volle maan, schelpjes en zandkastelen. De koeien, de buffels, de honden, de kingfishers, de papegaaien, de apen en de verkopers op het strand ... zijn allemaal onze maatjes geworden. Het restaurant, de geur van bloeiende jasmijn en het ruisen van de zee zijn onze vertrouwelingen geworden. Elke dag een nieuwe zonsopgang en - ondergang. We amuzeren ons te pletter met onze buren ( een spaans koppel ) en met elkaar.
Maar ons vertrek nadert. Nog 3 dagen strand en daarna reizen we naar bangalore waar we voor 2 nachten logeren bij de Japanse Yonghee en om er het vliegtuig te nemen richting belgie. Langzaam maar zeker sluipt 'die andere wereld' in ons hoofd naar binnen. Een nieuw seizoen, een nieuw begin... En binnen 3 maanden ( hopelijk) een nieuwe reis !?? Whoehahaha ;-))

Van Munnar naar Kasargot

Munnar verlaten was een moeilijke beslissing. We verlieten de krapperige koele berglucht die ons hoofd en lijf gezond deed voelen voor de stoffige en hete lucht op perrons, treins en bussen. Alsof je ademt met een plastik zak over je hoofd. Maar de bestemming was het waard ! Evensals de 6 uur durende stop in Kochin waar we de trein namen naar Kasargot. 6 uur wachten in overhitte internetcafe's waar een electriciteitspanne de laatste druppel vocht uit mijn lijf perstte. Om nadien de rest van de tijd te slijten in hotels ( indische restaurants ) tijdens het slurpen van theetjes en cola's. Gelukkig konden we ook deze keer in de hoogste bedjes van de sleeper slapen en kwamen we fris en monter aan in Kasargot. Dat we in een moslingebeid aankwamen was nauwelijks te ontkennen. Vlees bij de vleet. Gesluierde vrouwen en op iedere straathoek een moskee. Olli had hier al es een maand verbleven in een huurhuisje middenin een cocosplantage en een paar meter van een verlaten strand, een prachtig blauwe zee en twee lagoons langs elke kant van het strand. Wat wil je nog meer !??
Dag 1 was de zaligheid zelve. Een mooie wandeling op het strand, een frisse duik, een hartverwarmende babbel met de lokale mensen die in het cocosbos wonen ( mijn eerste echte contact met indische vrouwen ! ), shoppen in het dorpje ( een paar winkels, restaurants en EEN MOSKEE langs de weg ) en Olli die omhelsd werd door een paar oude vrienden... Niets dan positiefs. We vonden er zelfs een waterkoker zodat we onze eigen thee en koffie konden maken bij vers fruit en boterhammen met Nutella. Een ontbijt zoals ik het zelfs in belgie niet heb !
Dag 2 verdween de lach van mijn gezicht. Dit is niet de plek voor een strandvakantie, een rustig einde van de reis, met een boek in het warme zand en af en toe een duik. Dagelijks lopen hier Indische toeristen op het strand op zoek naar vlees. Seks en bloot is hier zowiezo een taboe en zeker voor moslims. Dag 2 werd mijn gezicht een grimas omdat ik me zelfs niet meer veilig voelde voor ons huisje. Na schooltijd liep het strand vol " geinteresseerden". Om maar te zwijgen van de zatte volwassenen die ons volgden tot aan onze deurdrempel. Voor we besloten dat alle Indiers perverse viespeuken zijn pakten we onze zakken naar betere oorden... een vertrouwd plekje... Gokarna !!

Mannur

Terwijl de lucht in Kumily zwaar en zoet in je neus hangt door de vele kruidenplantages, zo ruikt alles in Mannur naar thee. Mannur is swerelds hoogst gelegen plek waar the geteeld wordt. Over de bergflanken, in de valleien, tot aan de boomgrens ... alles ziet hier frisgroen. Het lijkt net of er eindeloze kuddes schapen over de bergtoppen grazen. Een ook de berglucht voelt hier fris en gezond. Overdag is het lekker warm in het zonnetje. s' Avonds kruipen we dicht tegen elkaar aan onder het winterdeken.
We trokken er 2 dagen op uit met de moto om alle valleien, bergkammen en bergriviertjes te ontdekken. Heel mooi. En ook deze keer maakten we zonder gids een mooie trekking tussen de theevelden, over bergkammen en langs verkwikkende watervallen. Dit is echt een stukje hemel op aarde !

Kumily

Na een deugdoend slaapje in Allapphuza trokken we meer landinwaarts naar het Periyar wildlife sanctuary, het populairste nationale park van Zuid-India. Volgens de Lonley Planet kon je er bizons, wilde beren, olifanten en tijgers spotten. Allen daarheen ! Maar tegenwoordig heb je poen nodig om wilde dieren te zien. Je betaald 300 rs per persoon voor een toegangsticket in het park, 500 rs voor een wandelingetje met een gids, 300 rs/pers voor een bootritje en 3000 tot 10000 rs voor wie een nachtje wil logeren in het park. We namen daarom zelf de benen en maakten ( zonder gids ) een paar wandelingen in de omliggende bossen, langs kruidenplantages en kleine dorpjes. Ook mooi en volledig gratis !
Dag 2 waagden we ons toch in het park en vanop de boot zagen we een troep olifanten, een kudde bizons, herten, wilde zwijnen, apen en ... een tijger !! Het bewijs daarvan sturen we wel per mail !
Dag 3 zaten we alweer op de bus richting Mannur.

Varkala, Kollam en Allapphuza

Varkala was goed voor 7 dagen zon, zee en strand. Met tussenin de gezelligheid van Kerst en nieuwjaar. Ondanks de feestdagen vonden we een mooi en betaalbaar hotel tussen de cocosbomen. Weg van de drukte van het strand en de hogergelegen klif vol shops en gezellige restaurants. We lieten ons meerdere keren verleiden door het vismenu en aten king fish, red snaper en tigerprawn. Heerlijk vers ! Iets verder van de drukte vonden we een ander kleiner strand, rustiger maar ook hier was het niet mogelijk om te zwemmen door de hoge golven en gevaarlijke stromingen. Wat dan weer leuk was om ons uit te leven met een bodyboard. Met de moto kamden we de buurt uit en lieten ons verdwalen in de backwaters van Kerala, inlandse zoute meren en een netwerk van kanaaltjes, omzoomd met palmbomen en idylische vissersdorpjes. We boekten een villagertour en dreven met een kano in kleine kanaaltjes langs vredige dorpjes waar ze touw maakten van cocosnoten, rivierzand wonnen, mossels en lotussen kweekten... Alleen jammer dat ons fototoestel het liet afweten. We bouwden ons eigen oudejaarsfeestje op 30 december op een houseboat in de backwaters. Een oversized kanoboot met een slaapkamer, een badkamer, een keuken en op het dek een paar luie ligstoelen. Een soort drijvend prive hotel met een kapitein, een Keralaanse kok en een ober. Stek je voor ... je ligt met je voetjes op de bank voor je en je krijgt de meest lekkere dingen opgediend, terwijl je het mooiste stukje van Kerala voorgeschoteld krijgt. Helaas geen foto's dus we hadden alle tijd om te genieten !
s' Avonds gooiden we het anker uit in het Ashtamudi meer. Goed voor een romantisch dinnertje, vuurwerk ( van een trouwfeest op de oevers van het meer ) en inslapen op het wiegen van de golven. ZALIG !!
De volgende ochtend stapten we van de houseboat op de ferry en dreven nog eens 8u op de backwaters om van Kollam naar Allapphuza te gaan. Super relaxerend. En als kers op de taart logeerden we in een homestay bij super lieve mensen die ons uitnodigden voor een oudejaarsdinner. Proost !!

Van Trichy naar Madurai

Na 1 dag hielden we het voor bekeken en ruilden Trichy voor Madurai. Voor het eerst sinds 8 dagen hield het eens op met regenen ! Tijd om onze was En ons fototoestel te laten drogen. Door de vochtigheid weigerde ons toestel dienst en konden we geen foto's nemen. We bezochten, voor de verandering, nog maar eens tempels waarvan de 1000 pilaren tempel echt de moeite was. Het binnenhof van een koninklijk paleis gaf ons een idee van de grootsheid van het vroegere rijk.
Via een touragent boekten we een luxebus die ons diezelfde avond naar Kanyakumari zou brengen. Het uiterste puntje van India. Omdat we er om 3u smorgens zouden aankomen boekten we meteen ook een hotel. Benieuwd wat dat zou worden !? ... Inderdaad.. een grote flop. De luxebus was een roestig overladen minibusje dat 3u later vertrok dan afgesproken omdat de chauffeurs bij de verkeerde hotels op passagiers wachten en liever sigaretten rookten dan actie te ondernemen. Nog voor we Madurai verlieten, reden we verloren en moesten iedere straathoek stoppen om de weg te vragen. En om alles nog erger te maken, dropten ze ons in Kanyakumari voor een kroetie hotel waar we een vieze kamer kregen met dichtgetimmerde ramen. Vreselijk!! We gingen onze teleurstelling wegdrinken met een tai ( een indisch theeke) en kwamen terecht in een stroom Indiers op weg naar het strand. We kwamen er in het halfdonker aan en wachten er in een kleurige massa van honderden Indiers tot de zon boven de horizon verscheen. Het aanbreken van de dag werd er opgetogen gevierd met juigende mensen die met kleren en al in zee doken. DE beste remedie tegen een ochtendhumeur. Een uur later vielen we uitgeput in slaap en 5u later zaten we alweer op de bus. Weg uit Tamil Nadu en wel zo snel mogelijk !

Van Pondicherry naar Trichy

Belofte maakt schuld... dus 14u na onze aankomst in Pondi namen we de bus richting Trichy. Voor het eerst zaten we op de bus met andere westerse toeristen. Een Gentse nota bene waarmee ik samen op de secundaire school zat. Een busrit van 8u vol entertainement. Door de overvloedige regen traden rivieren en meren buiten hun oevers. Dorpen en wege liepen onder. Vrachtwagens en bussen kantelden door wegverzakkingen of weggespoelde bruggen... Sensatie, sensatie !!
In Trichy namen we een typisch Indisch luxehotel. Schuilen in luxe noemen ze dat ;-) Een super grote kamer met zithoek, een groot bed met spierwitte lakens, een marmeren badkamer, een eigen terras, TV en room service. Maar geen laundry service ;-( Gewapend met een paraplu bezochten we een aantal tempels en een fort. Ondanks de regen kon je er op de koppen lopen. Hier komen zowiezo veel pelgrims langs maar door 1 of ander religieus festival werden de rijen eindeloos lang. Mensen moesten tot 4u lang aanschuiven om een tempel binnen te kunnen. Bovendien zijn Indiers kampioen in het drummen en voorsteken. En als er iets gratis te rappen valt dan wordt er gevochten. In een van de tempels werd een gratis maaltijd aangeboden. Alweer spectakel ! Opzichters met bamboestokken moesten een bende uitgehongerde hyena's in de hand houden om een tweede Heizel drame te voorkomen.
We volgden een paar pelgrims in hun processie en woonden een paar van hun rituelen bij. Ze vullen kokosnoten met warme olie, offeren bloemen en poen aan de goden, zingen monotone deuntjes tot je in trance geraakt en beschilderen de hele tempel vol rode en gele poederstippen. Bizar allemaal ;-)