Gili Trawangan - dag ?

Hoeveel dagen we nu precies op Gili Tr zitten?? Ik ben onderweg de tel kwijtgeraakt. Het enig wat de dagen van elkaar onderscheid is een boek dat je uitleest, een uitstapje naar een ander eiland, een avondje uit met vrienden, een filmpje kijken, verse vis eten in een lekker restaurant, een duik naar een plek waar veel haaien te zien zijn... Voor de rest gaat alles hier zijn gewone gangetje ;-)
We wonen nog steeds in onze bamboe bungalow aan het strand. De eigenaar is een zonderlinge Duitser waar we boeiende gesprekken mee hebben en hij is een kei in het inrichten van zijn bungalows. Terwijl de rest van het eiland na Kerst en Nieuw langzaam leegloopt, zijn Martins huisjes steeds verhuurd. Onze Bungalow is wel 'een specialeke'. Alles is uit bamboe gemaakt : de muren, de vloeren, het meubilair... alles. En nu we een privee tuintje voor de deur hebben is het extra leuk om s'morgens te genieten van een bakie Lombok Kophie. Daarna maken we een wandeling naar de duikshop om ons in ons duikpak te heisen of we ontbijten in een plaatselijk restaurantje. Het eten in deze Warungs is echt heerlijk maar we missen de thaise en indische curries. Niets gaat boven die romige cocossmaak. Verder vind je ons geregeld het strand om te zonnebakken, te zwemmen, te snorkelen, te jongleren... Je kan hier ook homecinema kijken op het strand. Je huurt een strandhutje (afdak) op stelten en je nestelt je in de kussens om op te gaan in de film van jouw keuze terwijl je met een zak crackers ( een soort kroepoek) geniet van het zicht op het strand en de zee.
Het eiland is zo klein dat je makkelijk in een uur of 2 rond het eiland kan wandelen. Je kan de trip ook met paard en kar maken, wat het een enige toegelaten transport middel op het eiland is. Omdat het eiland over weinig of geen eigen bronnen beschikt worden zelfs stenen en hout vanuit Lombok met kleine vissersboten naar Gili vervoerd, waarna de paarden de rest van het werk doen. Te voet kan je echter meer genieten van de witte stranden die het hele eiland omgeven. Zodat we na 4 uur slenteren en volledig gedeshydrateerd blij waren om terug in de schaduw van onze bungalow te zitten.
Ook de surfers zijn een uitstapje waard. Aan de andere kant van het eiland rollen de golven mooi en gelijkmatig het strand op. En als de wind goed zit zijn die schuimende kopjes al een reden genoeg om je in het zand te graven en in de verte te staren.
Hoewel het hier prachtig weer kan het hier ook goed regenen. De 'locals' noemen ze showers, maar eigenlijk spreken we in verhoudingen van badkuipen, zo hard regent het hier. En ALS het regent dan hoort daar ook donder en bliksem bij. Soms buldert de donder zo hard dat ons bed trilt en ik met een ooglapje moet slapen om niet de hele nacht wakker te liggen van de snel opeenvolgende bliksems. Vooral boven Lombok hangen vaak dreigende donderwolken. Op een keer zagen we vanop de boot, na het duiken, een windhoos over de zee razen. Echt fasinerend, zo'n kracht. En even later zagen we de bliksem inslaan op een bootje niet ver van ons. Geen idee hoe de bemanning het ervoer maar het bootje bleef dobberen.
Ander nieuws: een paar weken geleden voltooide in mijn advanced open water cursus. Ik volgde onder andere onderwaterfotografie en kan jullie binnenkort een blik gunnen van de wondere wereld onder water. Vooral zeeschildpadden zijn heel fotogeniek. Ik lag naast hen op de bodem van de zee terwijl ze op armlengte vol overgave het koraal opaten. En als je ze achterna zwemt kan je hen tijdens het snorkelen volgen naar het oppervlak waar ze lucht gaan happen voor ze weer in de diepte verdwijnen. Ondertussen heb ik ook al een haai en een paar babyhaaien gespot. Geen paniek, het zijn white tip en black tip haaien en die eten enkel planten. En babysharks meten een goeie meter of meer. Echt mooie beesten. Ondertussen heb ik een twintigtal duiken gemaakt en verdwijnt de stress van die toch wel vreemde situatie. Je zwemt in een vreemd landschap zonder herkenningspunten tussen vissen en koralen met meters water boven je hoofd terwijl het geluid van je adem je er nog meer bewust van maakt dat je afhankelijk bent van die fles op je rug en je buddy die naast je zwemt. Raar maar ook verschrikkelijk spannend. Voorlopig hou ik het bij fundives. Terwijl Olli een cursus Rescue volgt. Binnen een paar dagen heeft hij examens en elke duik kan er nu een 'gesimuleerd ongeval' gebeuren waarop Olli met de gepaste procedure moet reageren. Spannend !
Nu we hier al een tijdje zitten hebben we ook een boel vrienden gemaakt. Toeristen en locals. Iedereen is super vriendelijk en houdt van Belgen. Ik denk dat Ray, Lynn, Trudi en Guy daar voor iets tussen zitten want jullie hebben allemaal de groeten van Augusto en Yam. We hebben al een scheet afgelachen met hen. De meeste mensen hier zijn stevige fuifbeesten en daz ook niet moeilijk want je kan hier overal drugs krijgen. Je kan hier niet over straat lopen of mensen bieden je marijuana of straffer spul aan. Gili is duidelijk een eiland dat niet onder de islamitische wet valt.
Ook de dieren zijn hier super grappig. Bijna alle katten moeten het hier zonder staart stellen en koeien en katten loeien en miauwen hier twee octaven lager. Ook van de duiven krijgen we hier de slappe lach. Ze binden ze een fluitje om zodat ze een mieterig geluid maken als ze over vliegen.
Het valt niet te ontkennen maar alle mooie sprookjes komt een einde, dus ook aan deze reis. Nog 14 dagen te gaan. Deze nacht heb ik voor het eerst over de festivals gedroomd dus ook onbewust sijpelt de waarheid langzaam door. Het zal niet lang meer duren of we zijn terug in Belgie... We beloven een streepje zon mee te nemen !!